El Dorado (Film, 1967) - MovieMeter.nl (2024)

El Dorado staat te boek als een losse remake van Hawks' eigen Rio Bravo. Aanvankelijk vond ik het meevallen, maar de tweede helft van de film bestaat eigenlijk geheel uit scènes die een alternatieve versie lijken te zijn van vergelijkbare momenten uit Rio Bravo. Opvallend afwezig is de relaxte zangscène en ook het romantische subplot is flink ingekort. Hawks vond Rio Bravo kennelijk niet goed gelukt, dus waarom het niet nog eens proberen?

Toegegeven, de reden waarom ik deze film zolang uitgesteld had was dat ik vermoedde dat het een overbodige film zou zijn, want waarom hebben we twee Rio Bravo's nodig? Nu weet ik het antwoord: omdat Rio Bravo zo ontzettend leuk is dat het gewoon tweemaal werkt. El Dorado kwam wat langzaam op gang, maar uiteindelijk zat ik er weer net zo in als bij zijn voorganger. Het is dus weer een heerlijke relaxte film die een fijne mix levert tussen komedie, avontuur en wat vederlicht drama en het draait meer om de interactie tussen de personages dan om de fysieke actie, al zijn de shoot-outs hier beter dan in Rio Bravo. Minder zijn echter de rol van de oude man (Hunnicutt is oké, maar geen Brennan) en het gebrek aan een echt speciale scène zoals die zangscène. Maar buiten dat is dit gewoon weer topvermaak.

4*

Puur jeugdsentiment dit.

Als kleine jongen ontelbare keren gekeken.

Schitterende rol van een James Caan met een onuitsprekelijke naam. Leuk als hij z'n blaffer krijgt, waar een blinde nog mee kan schieten.

'Let me hear you laugh!'

Na herkijken realiseer ik me dat dit toch wel een klassiek moment is. 🙇 Overall is Rio Bravo duidelijk superieur, maar de vertolking van Bob Mitchum (en dan vooral door deze scene) vind ik nog beter dan die van Dean Martin.

Verhoogd naar 3,5*

El Dorado is een zeer vermakelijke ‘remake’ van het zeer geslaagde Rio Bravo. De film uit 1959 had nooit overtroffen kunnen worden, maar het verhaal blijkt wel gewoon nog een keer te werken. Dat komt voornamelijk door de personages die er in voorkomen. Toen Robert Mitchum aan Hawks vroeg wat het verhaal van de film was antwoorde Hawks ook dat het daar niet om draaide. El Dorado bevat enkele geweldige karakters en die maken de film.

Die prachtige personages is ook meteen hetgeen dat doet denken aan Rio Bravo. Het is hier ongeveer hetzelfde kwartet dat in naam van de wet een kwaadaardige familie tot bedaren dient te brengen. John Wayne heeft ongeveer dezelfde rol, Mitchum heeft Dean Martins rol overgenomen, Arthur Hunnicutt vervangt Walter Brennan en het is dit keer niet Colorado (Ricky Nelson) maar Mississippi (James Caan). Enkel is het nu niet Wayne, maar de dienstdoende dronkaard (Mitchum) die de sheriff ster draagt.

De samenwerking tussen dat viertal speelt zich voornamelijk in het tweede uur van de film af. Met het eerste uur wordt er echter een voorgeschiedenis aan toegevoegd die bij Rio Bravo ontbrak. De kennismaking tussen de personages loopt heel anders en het meest opvallende verschil is misschien wel dat in El Dorado verder wordt gekeken dan enkel het geplaagde dorpje. Wat echter nog wel een prettige overeenkomst was, was de fijne sfeer die Hawks weer heeft weten te creëren.

Een erg vermakelijke western, die hier en daar wel aan Rio Bravo doet denken, maar die op sommige punten gelukkig toch heel anders is.

Wat Howard Hawks hier goed doet is een lekkere sfeer creëren. Dat begint gelijk al bij de leuke opening en die sfeer blijft er tot het einde toe in zitten. Ondanks dat er hier en daar wel wat grimmige momenten in zitten, is de sfeer grotendeels vrij luchtig. De introductie van de hoofdpersonages zijn leuk en vooral de manier waarop het personage van Caan zijn intrede doet is uiterst vermakelijk. John Wayne is degelijk, maar speelt vooral zijn vertrouwde rol, zoals hij dat zo vaak doet. Het is Robert Mitchum, die hier bij vlagen toch de show steelt. Ik moest toch best een paar lachen, als hij weer zat te mopperen en te tieren omdat hij zo last van zijn maag had.

In het tweede gedeelte komt de vaart er pas echt lekker in en zitten er ook nog wat leuke shoot-outs in. Het mist in mijn eigen wel net die echte top momenten om een hele goede western te zijn, maar los daarvan is het continu vermakelijk, verveelt het geen seconde en zijn het hier duidelijk de leuke personages die film maken. Rio Bravo heb ik overigens een beetje hetzelfde gevoel bij en als is ze dan toch moet vergelijken, zit er qua niveau dan ook nauwelijks verschil tussen. Het positieve aan El Dorado is, dat het in ieder geval eigen aanvoelt en niet als een herhaling van.

Hawks heeft dit genre duidelijk goed in de vingers, zo bewijst hij hier maar weer eens, al blijf ik Red River overigens wel zijn beste western vinden.

3,5*

De film is een getrouwe kopie van Rio Bravo. Daar kan deze film niet aan tippen maar desondanks een heerlijke film en zeker het zien waard. De sfeer is lekker ouderwets zoals dat hoort bij een western zoals deze.

Popcorn, cola, en onderuitgezakt kijken!!!. Daar is dit een uitstekende film voor.

gisteren maar eens twee westerns van wayne bekeken namelijk El Dorado en Rio Lobo om eens goed te kijken welke ik nu beter vind.

Rio Bravo had ik een tijdje terug al gezien en is niet echt mijn western niet dat ik hem heel slecht vind maar Stadswesterns liggen mij niet zo. En zeker niet als er naar mijn zin te veel dialoog inzit ook speelt Rio Bravo voor mij te veel binnenmuurs af.

El Dorado begint met een heel mooi intro die je gelijk in de juiste westernsfeer brengt .Maar weet deze sfeer ook door te zetten vooral de eerste helft van de film vond ik sterk .

Als de film alleen nog maar in het stadje afspeelt begint de film voor mij iets wat in te zakken .

Er zitten nog wel wat aardige stukken in zoals Mitchum die uitgelachen word en daarna zijn revanche neemt . al vond ik de final shootout weer wat minder dan in Rio Bravo .

Maar alles bij elkaar heb ik me met deze western beter vermaakt dan met Rio Bravo .

En voor de oplettende kijker die van slordigheidjes houd in films. Ongeveer bij 1.30 uur als James Caan een sprong maakt en zich op de grond laat vallen dan kun je goed zien dat er een mat onder het zand ligt .

John Milton schreef:
Enorm een product van zijn tijd qua machismo, seksisme en racisme,

Wat bedoel je met seksime? Ik zag eigenlijk een film waarin aandacht was voor emancipatie van de vrouw. Lijkt me ook aan te sluiten bij wat er dat vlak gaande was in de sixties.

Het is Michele Cary in de rol van Joey MacDonald die de eer hoog houdt van de familie MacDonald. Ze draagt letterlijk en figuurlijk de broek. De mannen van de familie staan ofwel aan de kant, ofwel plegen ze zelfdoding, ofwel worden ze (passief) gevangengenomen. Michele Cary is m.i. degene die effectief iets bijdraagt aan het geheel, ook in de finale shoot-out.